سکوت کن دلم! اینجا سکوت اجباری ست
اگر چه حرف و غزل در نگاهمان جاری ست
همیشه عشق برایم سکوت ابهام است
شبیه دیدن او بین خواب و بیداری ست
چه قدر پیر شدم... با مرور خاطره ها...
به ذهن خاطره هایم غفیا ری ست
دلم شکست وغزل مرد ام ای مردم!
چه قدر طعنه و زخم زبانتان کاری ست!
اگر چه حرف و غزل نا تمام مانده ... ولی...
سکوت کن دلم ! اینجا سکوت اجباری ست
